Τα δύο κτήρια των κοιτώνων στο βορειοδυτικό άκρο της νησίδας που διαθέτουν σύγχρονες για την εποχή ανέσεις οικοδομούνται κατά το διάστημα 1937-1939 με κρατική μέριμνα προκειμένου να βελτιωθούν οι συνθήκες διαβίωσης των ασθενών. Οι κοιτώνες σε σχέδια του Ορέστη Μάλτου, αρχιτέκτονα της ειδικής Τεχνικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας, είναι κτισμένοι με μεικτή τεχνική, συνδυάζοντας τοιχοποιία από λιθοδομή με δοκούς και πλάκες από σκυρόδεμα, υλικό πρωτοποριακό για την εποχή. Στους απλούς και καθαρούς όγκους, οι οποίοι φέρουν αρκετά ανοίγματα, είναι εμφανείς οι αρχιτεκτονικές επιρροές της Σχολής του Bauhaus.

Για λόγους οικονομικούς τα δύο αυτά δίδυμα κτήρια δεν κατεδαφίζονται, όπως γίνεται με τα άλλα τέσσερα συγκροτήματα κοιτώνων της Σπιναλόγκας, όταν ξεκινούν οι εργασίες ανάδειξης του φρουρίου το διάστημα 1979-1981, οι οποίες σύμφωνα με τις κυρίαρχες αντιλήψεις της εποχής στοχεύουν στην ανάδειξη κυρίως της ενετικής φάσης.