Το συγκρότημα του Τσιφλικιού, μεταξύ Ελούντας και Πλάκας, η καθαρότερη περίπτωση αγροτικού φεουδαρχικού συγκροτήματος στο Μεραμπέλο, είναι ταυτισμένο στις πρόσφατες μνήμες με τον τελευταίο ιδιοκτήτη του, τον Σεκήρ Αγά Παπουτσόγλου, πασίγνωστο πάμπλουτο έμπορο της περιοχής. Ωστόσο, το κτίριο στη μεγαλύτερή του έκταση ανάγεται στους Ενετικούς χρόνου και δέχεται προσθήκες, στη βόρεια κυρίως πλευρά, κατά την οθωμανική περίοδο.

Οι ισόγειοι χώροι είναι θολωτοί σε γραμμική διάταξη. Το ανώγειο στεγάζεται εν μέρει με δώμα και εν μέρει με δίρριχτες ή μονόρριχτες κεραμοσκεπείς στέγες. Οι στέγες ανάγονται στο δεύτερο μισό του 19ου αι., εποχή κατά την οποία διαδίδεται ευρέως η χρήση εισαγόμενων γαλλικών κεραμιδιών από τη Μασσαλία (μαρσεγιέζες) για τη στέγαση όλων των κατασκευών, αντικαθιστώντας τα επίπεδα δώματα με επικάλυψη από δωματόχωμα, που παρουσίαζαν εύκολα φθορές και απαιτούσαν συνεχή, επίπονη συντήρηση.