Η διάδοση της πυρίτιδας στην τεχνική του πόλεμου φέρνει ριζικές αλλαγές στην οχυρωματική αρχιτεκτονική, αλλάζοντας τη μορφή των φρουρίων. Τα ψηλά κατακόρυφα τείχη των παλιών οχυρώσεων χαμηλώνουν αισθητά και η εξωτερική τους πλευρά διαμορφώνεται με έντονη κλίση προς τη βάση τους. Παράλληλα όλη η περίμετρος του οχυρού περιβόλου ενισχύεται προς το εσωτερικό του φρουρίου με εκτεταμένες επιχωματώσεις.

Οι πύργοι τα πρώτα χρόνια κατασκευάζονται κυκλικοί με σχετικά περιορισμένες διαστάσεις. Σταδιακά παύουν να είναι πύργοι και μεταβάλλονται σε ισχυρές πολυγωνικές πλατφόρμες προωθημένες έξω από την κύρια γραμμή άμυνας, τους αποκαλούμενους προμαχώνες, οι οποίοι γίνονται το κυρίαρχο στοιχείο των νέων αμυντικών συστημάτων. Οι προμαχώνες αποτελούν μια συμπαγής κατασκευή με τη μορφή μεγάλης πλατείας, που είναι τόσο προωθημένη έξω από την κύρια γραμμή άμυνας, ώστε να ελέγχουν όσο το δυνατό μεγαλύτερη έκταση μπροστά από το φρούριο και να εξασφαλίζουν πλάγια προστασία στα διπλανά ευθύγραμμα τμήματα του τείχους.