Επάνω στο όρος Οξά (υψόμ. 540,00 μ.) είναι κτισμένη μία οχυρωμένη ακρόπολη, απόκρημνη από όλες τις πλαγιές εκτός από την ανατολική. Το φρούριο στη στρατηγική αυτή θέση μπορούσε να αντιμετωπίσει κάθε εχθρική επιδρομή αποτελεσματικά, έχοντας τον έλεγχο του Κόλπου της Ελούντας και του Κόλπου του Μεραμπέλου.

Η κύρια φάση κατασκευής της ακρόπολης ανάγεται στην πρώτη βυζαντινή περίοδο. Στη αυτή τη φάση ανήκουν η σωζόμενη εκκλησία, που σώζεται με μεταγενέστερες τροποποιήσεις, πολυάριθμες δεξαμενές νερού (κινστέρνες), καθώς και τμήματα του οχυρωματικού περίβολου με τρεις τουλάχιστον πύργους, που χρονολογούνται στον 7ο και τον 8ο αιώνα μ.Χ. Σώζονται επίσης λίγα κατάλοιπα από αρχαιότερες εποχές. Η οχυρωμένη ακρόπολη της Οξάς λειτουργούσε πιθανόν ως έδρα φρουράς και ως καταφύγιο για τους κατοίκους του Ολούντος στην περίπτωση πειρατικών επιδρομών. Η ακρόπολη φαίνεται ότι εγκαταλείφθηκε στις αρχές του 9ου αιώνα μ.Χ., όταν οι Άραβες καταλαμβάνουν το νησί της Κρήτης.

Απέναντι από την ακρόπολη της Οξάς στην κορυφή «Καρφί» (υψόμ. 550,00 μ.) εντοπίζονται λατομεία ακονόπετρας, η «Ναξία λίθος» της αρχαιότητας.