Ο μικρός ορθόδοξος ναός του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της νησίδας και τοποθετείται χρονικά στην περίοδο του Κρητικού Πολέμου (1645-1669). Στη σημερινή του μορφή αποτελείται από δύο χώρους, ένα κλίτος και ένα πλευρικό νάρθηκα. Σε σχέδιο του 1653 του Ενετού μηχανικού Filippo Verneda ο ναός απεικονίζεται με δύο κλίτη και με δύο κόγχες ιερού. Το στοιχείο αυτά μας κάνει να υποθέσουμε ότι το δεύτερο κλίτος καταστρέφεται και, όταν ανακατασκευάζεται, χρησιμοποιείται ως νάρθηκας.

Η κτητορική επιγραφή, αρχικά τοποθετημένη στην πρόθεση του ιερού και σήμερα εντοιχισμένη στην είσοδο του ναού, αναφέρει τη χρονολογία 2 Φεβρουαρίου 1661 καθώς και το όνομα του αφιερωτή Ιωάννη Ψαλίδη, πρωτομάστορα από τη Σητεία. Η χρονολογία αυτή ταυτίζεται με τα εγκαίνια του ναού.

Κατά την οθωμανική εποχή ο ναός χρησιμοποιείται ως κατοικία, ενώ την περίοδο του Λεπροκομείου ο ναός ανακαινίζεται και αφιερώνεται στον Άγιο Γεώργιο. Κατά τις αναστηλωτικές εργασίες της περιόδου 1998-1999 αποκαλύφθηκαν στον περιβάλλοντα χώρο του λαξευτοί τάφοι της Ενετικής περιόδου.

Μεταγραφή της επιγραφής:

Στις 2 Φεβρουαρίου του 1661. Θυμήσου Κύριε τον δούλο σου Ιωάννη Ψαλίδη, πρωτομάστορα από τη Σητεία και τη σύζυγο του Ελένη και τον πατέρα και τη μητέρα του, Μιχαήλ και Ελένη, και τα τέκνα τους.